- Program Head Start
- Model Portage
- Program Kanak-kanak Istimewa Prasekolah
- Kepelbagaian Budaya Abad ke-21
PROGRAM HEAD START
Head
Start merupakan program pendidikan awal kanak-kanak yang utama (Federal Programme) diperkenalkan oleh
kerajaan Amerika Syarikat pada tahun 1965. Sejak ditubuhkan sehingga tahun
2003, Head start telah memberi perkhidmatan kepada 21 juta kanak-kanak yang
kurang berkemampuan dari aspek ekonomi. Pada awalnya ia merupakan program cuti musim panas dan akhirnya berkembang menjadi
sebuah program yang komprehesif untuk kanak-kanak. Head start mendapat sokongan
dan galakan dari yang kuat dari pembuat dasar di Amerika Syarikat. Menurut
Zigler dan Muenchow 1992,Head Start dikenali sebagai “ the most important social and educational experiment of the second
half of the twentieth century”.
Matlamat
Porgram Head start.
Head Start mempunyai objektif yang
luas dalam perkembangan dan hasil pembelajaran bagi kanak-kanak yang datang
dari keluarga berpendapatan rendah. Empat domain utama yang ditekankan ialah
sosial, emosi,kognitif dan fizikal.Head start cuba menghasilkan kanak-kanak
yang berkembang secara menyeluruh. Di samping itu matlamat utama program
Head Start ialah membina kesediaan kanak-kanak ke sekolah dengan cara
meningkatkan perkembangan kognitif dan sosial melalui perkhidmatan kesihatan,
pendidikan, nutrisi, sosial dan keperluan lain yang dirasakan perlu. Beberapa perkara bagi tujuan penambahbaikan terhadap program ini telah dibuat seperti penggunaan standard prestasi yang
bertujuan memastikan kanak-kanak mencapai standard minimum yang diharapkan
iaitu menguasai fonem dalam bahasa, bahan bercetak,numerasi, komunikasi dengan
baik, dapat menggunakan perbendaharaan kata dengan baik dan menguasai bahasa
inggeris dengan baik bagi kanak-kanak yang menggunakannya sebagai bahasa kedua. Pada
tahun 2000, Biro Head start telah memperkenalkan Child Outcome Framework yang mengandungi 8 domain utama, 27 domain
elemen 100 indikator kemahiran, kemampuan, pengetahuan dan tingkahlaku untuk
kanak-kanak berumur 3 – 5 tahun.
Organisasi
dan skop semasa program Head Start
Pada tahun 2002 program Head Start telah memberi perkhidmatannya kepada 912,345
kanak-kanak dari 50 buah negeri termasuk daerah di Columbia,Puerto Rico dan
Kepulauan Virgin.Terdapat sejulah 18,865 Pusat Head start dan sejumlah 49,800
buah kelas.Seramai 198,000 kakitangan dan 1.4 juta sukarelawan yang berkhidmat
untuk program Head Start.
Majoriti
kanak-kanak yang menerima perkhidmatan Head Start adalah yang berusia 4 tahun
sebanyak 52% manakala 3 tahun adalah sebanyak 36%. Kebanyakan Head Start
menawarkan perkhidmatan separuh hari persekolahan, tetapi ada ia sedang
berkembang untuk menjadikan program satu hari penuh.Kebiasaannya lawatan ke
rumah akan dibuat sebanyak 2 kali setahun bagi setiap kanak-kanak.
Head Start secara amnya mengamalkan
Amalan Bersesuaian Perkembangan kanak-kanak yang disarankan oleh Persatuan
Pendidikan kanak-kanak kebangsaan (Bredekamp& Copple,1997).Tujuannya adalah
untuk menyeimbangkan kebolehan kanak-kanak dengan aktiviti yang diarah oleh
guru sama ada dalam aktiviti kelas,kumpulan dan individu. Sosiemosi pula dibina
dengan cara membina kepercayaan, sifat berdikari dan kawalan diri.Kanak-kanak
juga akan melalui pengalaman eksperimen,inkuiri penemuan, pemerhatian, main dan
eksplorasi. Kanak-kanak juga diberi peluang mengekspreskan diri secara kreatif
melalui aktiviti seni,muzik dan dialog. Tujuan program Head start diadakan di
bilik darjah adalah untuk memastikan masa yang mencukupi dalam aktiviti
pengajaran dan pembelajaran,ruang pembelajaran yang baik,dan juga peralatan
yang mencukupi manakala program di rumah bertujuan untuk ibubapa supaya
menghargai nilai perkembangan fizikal dan memberi persekitaran yang selamat dan
aktiviti main yang aktif.
Secara
amnya,kurikulum yang digunapakai oleh Head start adalah komprehensif dan mampu
menyediakan kanak-kanak ke sekolah rendah kelak. Pada tahun 2002,Biro Head
Start telah memperkenalkan Program Strategik Pendidikan untuk Guru (STEP)
bertujuan untuk memberi asas pengetahuan tentang perkembangan kanak-kanak dan
bertujuan mengkoordinasikan kemahiran guru-guru di sekolah kerajaan dan
swasta. Program lawatan ke rumah diadakan bertujuan membantu ibubapa. Di samping
itu Head Start menyediakan beberapa kemudahan untuk kanak-kanak dan keluarga seperti
perkhidmatan klinik kesihatan, kesihatan mental,Nutrisi, perkhidmatan untuk
kanak-kanak bekeperluan khas, perpustaakan,muzium dan perniagaan yang boleh
membantu ekonomi keluarga.
Keberkesanan
Program Head start.
Sejak program Head start
diperkenalkan pada tahun 1965, banyak kajian dan penyelidikan telah
dilaksanakan oleh badan dan organisasi yang ingin melihat keberkesanan program
tersebut. Kajian pertama telah dilaksanakan oleh Westinghouse Learning Corporation
(1969). Pada tahun 1985 sebanyak 210 laporan yang diterbitkan dan tidak
diterbitkan mengenai Head Start mendapati peningkatan dan nilai tambah terhadap
perkembangan kognitif, keupayaan, pencapaian motivasi, sikap menghargai diri,
tingkahlaku sosial dan indikator berkaitan kesihatan. Disamping itu ia juga
menunjukkan peningkatan terhadap peranan keibuan dan masyarakat.
Walaubagaimanapun menurut Mckey,Condelli (1985) tiada bukti yang jelas
menunjukkan ia adalah berpunca dari peranan program Head Start. Ini kerana
daripada 210 laporan yang disintesis hanya 72 buah laporan yang menjelaskan
tentang peningkatan kognitif manakala 17 laporan menjelaskan tentang
perkembangan sosioemosi.
Program Head Start menghadapi
pelbagai cabaran dalam usaha membina kesediaan kanak-kanak ke sekolah dan
bertanggungjawab terhadap keperluan keluarga yang berpendapatan rendah mengikut
peredaran zaman.Berdasarkan penubuhannya, soalan seringkali diajukan mengenai
kualiti dan fokus program head Start terhadap persediaan kanak-kanak untuk ke
sekolah. Presiden George W. Birch melancarkan perancangan semula Pelan
Pendidikan yang menekankan keperluan menyediakan kanak-kanak kemahiran membaca
dan Berjaya di sekolah melalui peningkatan program pendidikan awal kanak-kanak
termasuk program Head Start. Dalam pelan tersebut beberapa strategi telah
diperkenalkan untuk mengukuhkan lagi program Head Start seperti merangka Good
Start, Grow Smart Initiative, termasuk sistem akuntabiliti untuk memastikan
semua Head Start mecapai standard literasi awal, bahasa dan kemahiran numerasi.
( U.S department Of Health and Human Services, 2004). Selain itu pelan yang
dilaksanakan termasuk program STEP yang bertujuan untuk menyelaraskan
pendidikan awal kanak-kanak dengan
sekolah kerajaan agar mempunyai kesinambungan.
Selain itu Head Start perlu
mengikuti perubahan keperluan keluarga yang berpendapatan rendah dan keluarga
yang hidup dalam kemiskinan. Golongan tersebut memerlukan pusat asuhan untuk
bayi dan kanak-kanak yang lengkap. Secara kesimpulannya, program Head Startr
perlu mempertahan dan mengukuhkan peranannya sebagai National
Laboratory untuk memperkembangkan
model baru berkaitan program inovatif untuk kanak-kanak dan keluarga .Head
Start juga harus memperkukuhkan kerjasama dengan institusi dan sumber-sumber lain
dalam usaha kearah mencapai kejayaan. Washingston dan Oyemade 1995 menegaskan
bahawa Head Start bukanlah “panacea for
poverty” ataupun penawar kemiskinan. Untuk meningkatkan perkembangan
kanak-kanak dan pencapaian dalam pembelajaran tidak hanya dengan meransang
bilik darjah tetapi memerlukan sokongan dan hubungan antara kanak-kanak dan
ibubapa dan sokongan masyarakat yang mengambil berat tentang keluarga dan
persekitarannya.
Implikasi
Pelaksanaan Program Head Start Di Malaysia
Pendidikan awal kanak-kanak di
Malaysia terbahagi kepada dua iaitu asuhan (0-4 tahun) dan pendidikan awal (4
-6 tahun) yang dikenali sebagai tadika dan prasekolah.Walau pelbagai nama
diberikan terhadap pendidikan awal tersebut, namun matlamat dan fokus adalah
sama iaitu menyediakan pendidikan untuk kanak-kanak yang berumur 4 hingga 6
tahun. ( Laporan Education For All, MOE
2010). Persamaan yang dapat kita lihat ialah perkhidmatan yang disediakan
oleh Head Start kepada bayi dan juga kanak-kanak. Di Malaysia, PERMATA NEGARA
merupakan sebuah program asuhan untuk bayi dan kanak-kanak berumur sehingga 4
tahun.Program PERMATA NEGARA merupakan satu usaha membekalkan pendidikan awal
yang komprehensif yang diperkenalkan oleh Isteri Perdana Menteri Malaysia iaitu
Datin Seri Rosmah Mansur dan diletakkan di bawah seliaan jabatan Perdana
Menteri. Sasaran utama program tersebut adalah untuk golongan yang
berpendapatan rendah dan yang tidak mempunyai kemampuan untuk mendapatkan
asuhan yang berkualiti. PERMATA telah dilaksanakan pada tahun 2008 dan dianggarkan
lebih kurang 27 pusat PERMATA negara beroperasi di Malaysia dan dalam usaha
memperkembangkan ke semua TASKA yang beroperasi di Malaysia.
Pendidikan Prasekolah ataupun Tabika
dan Tadika di Malaysia dilaksanakan oleh tiga kementerian yang utama iaitu
kementerian Pelajaran Malaysia, Kementerian Pembangunan Luar Bandar Dan Wilayah
dan Jabatan Perpaduan Negara.Tadika swasta yang merupakan penyedia perkhidmatan
yang pendidikan untuk kanak-kanak yang terawal di negara ini terletak dan
tertakluk di bawah bidang kuasa Kementerian Pelajaran Malaysia. Kementerian
Pelajaran telah menghasilkan kurikulum yang komprehensif untuk kanak-kanak dan
ia digunapakai oleh semua tadika yang beroperasi di negara ini. Seperti juga
Head Start, peranan pembuat dasar adalah banyak di dalam menghasilkan
pendidikan yang berkualiti untuk kanak-kanak di Malaysia. Inisiatif telah
dilaksanakan di bawah Rancangan Malaysia Ke – 10, Pelan Transformasi Kerajaan,
NKRA dan NKEA di bawah pimpinan Perdana Menteri Malaysia, Datuk Seri Najib Bin
Tun razak.
Namun demikian perbezaan yang dapat
dilihat ialah penglibatan ibu bapa dalam sesi pengajaran dan pembelajaran di
bilik darjah.Program Head Start menekankan kesinambunangan pembelajaran di
bilik darjah dan di rumah. Ibu bapa memainkan peranan yang penting dalam
membantu perkembangan anak-anak mereka. Di awal Malaysia, penglibatan ibu bapa
di peringkat awal pendidikan masih kurang dan kerjasama yang diberikan oleh
ibubapa masih perlu dipupuk.Ibu bapa agak kurang terlibat dalam sesi pengajaran
dan pembelajaran kanak-kanak.Tanggungjawab sebahagian besarnya hanya diserahkan
kepada guru untuk memperkembangkan potensi anak- anak mereka.
MODEL PORTAGE :
INTERVENSI AWAL TERHADAP KANAK-KANAK DAN KELUARGA – AN INTERNATIONAL HOME APPROACH
Tiga
dekad yang lalu menunjukkan peningkatan secara dramatik tentang program
intervensi awal kanak-kanak dan sumber –sumber yang membantu kepada pencapaian
usaha tersebut. Program intervensi awal ini merupakan mandat dari kerajaan
Amerika Syarikat untuk membantu kanak-kanak yang mempunyai masalah
perkembangan. Program intervensi ini merupakan sebuah program yang sangat
kompleks untuk dilaksanakan pada peringkat awal namun akhirnya ia menjadi
sebuah pogram yang komprehensif untuk kanak-kanak yang mempunyai masalah
perkembangan. Sistem ini terletak dibawah Akta Pendidikan Kurang Upaya,pindaan
1997. Di dalam program intervensi ini, peraturan telah ditetapkan bahawa ibubapa
mesti terlibat dalam semua aktiviti yang dirancang dan dilaksana terhadap
kanak-kanak. Menurut program intervensi, persekitaran pembelajaran yang
bermakna adalah di rumah dan Childcare
setting. Terdapat dua prinsip dalam pendidikan intervensi untuk kanak-kanak
yang lambat dan perlahan dalam perkembangan kognitif ialah masa dan penekanan.
Rasional
penglibatan Ibu bapa
Model Portage telah diperkenalkan pada tahun1969 dan menekankan kepada kepentingan peranan ibubapa dan memberi peluang kepada ibubapa sebagai interventionist dan bekerjasama dengan guru. Dalam model intervensi Portage,
penglibatan ibu bapa adalah sangat penting. Pertama, ibu bapa merupakan
pengguna, oleh itu mereka perlu tahu apa yang anak mereka belajar dan mereka
perlu bersuara untuk menyatakan sesuatu berkaitan pembelajaran anak
mereka.Ibubapa mempunyai kuasa dan pengaruh dalam menentukan penggubalan
sesebuah dasar. Ibubapa berperanan sebagai advokasi untuk membentuk dan
mengubah sesuatu dasar.Selain itu, sokongan ibubapa dan kelauarga adalah
bersifat dinamik dan ia mmapu menguatkan integriti sesebuah keluarga. Ibubapa
juga mempunyai masa yang mencukupi untuk mebangunkan potensi anak-anak
mereka.Di samping itu juga, pembelajaran akan berlanjutan hingga ke rumah, oleh
itu pengajaran akan disambung oleh ibubapa di rumah. Ini menunjukkan peranan
ibubapa meneruskan pengajaran di rumah.Apa yang paling utama ialah penglibatan
ibubapa sangat berkait rapat dengan perkembangan kognitif anak –anak mereka.
Seperti yang dinyatakan pada awal,
iaitu rumah sebagai persekitaran yang baik untuk program intervensi, model
Portage menyatakan beberapa rasional yang menjelaskan perkara tersebut. Pertama
ialah,rumah akan menwujudkan persekitaran pembelajaran semulajadi yang dekat
dengan kanak-kanak. Mereka akan berasa lebih selesa dan selamat dengan
persekitaran rumah masing-masing. Setiap keluarga mempunyai budaya,gaya
hidup yang berbeza. Oleh itu ia berkait dengan perancangan kurikulum, dan
keluarga menentukan apa yang anak patut diajar.Keluarga dilihat sebagai agen
kepada penguat tingkahlaku
kanak-kanak. Dalam model ini juga, ia akan melibatkan seluruh
ahli keluarga dalam proses pengajaran dan pembelajaran.Di samping itu rasional
penglibatan ibubapa adalah untuk memberi kemahiran kepada mereka untuk
menguruskan anak-anak tersebut. Selain itu, permbelajaan di rumah akan
memudahkan kerana apa yang berlaku ialah nisbah 1:1 diantara guru dan
kanak-kanak.
Terdapat
3 prinsip utama di dalam model portage iaitu penglibatan ibubapa, pelaksanaan
program di rumah dan kaedah pengajaran yang betul dan sesuai.
Menurut
model Portage, pentaksiran untuk kanak-kanak yang mengikuti program intervensi
berlaku dalam empat bentuk. Pentaksiran adalah sistematik dan sesuatu yang
kompleks untuk dilaskanakan.Bentuk yang pertama adalah secara formal iaitu
seragam,yang kedua ialah tidak formal secara pemerhatian, ketiga pentaksiran
berasaskan kurikulum (senarai semak portage) dan bentuk terakhir ialah
pentaksiran berterusan.Melalui prossedur
pentaksiran ia akan menentukan bagaimana kurikulum untuk seseorang kanak-kanak
iti dibina.
Menurut Portage kaedah pengajaran
yang betul adalah seperti berikut iaitu menentukan matlamat tingkahlaku
spesifik yang ingin diajar kepada kanak-kanak tersebut. Kemudian menganalisis
kemahiran yang kompleks kepada yang lebih kecil. Sebagai contoh tajuk yang
besar diberikan sub tajuk agar mudah difahami oleh kanak-kanak. Seterusnya
ialah kaedah pengajaran secara langsung kepada kanak-kanak. Tujuan penilaian
berterusan adalah untuk melihat perkembangan dan menilai intervensi.
Proses
pengajaran di rumah dilaksanakan seperti berikut :
- Pelawat masuk dan
melihat aktiviti sebelumnya.
- Berbincang dan
menentukan apa yang akan diajar minggu seterusnya.
- Ibubapa melihat semula
kaedah pengajaran yang akan diteruskan
- Perbincangan masalah
dan tugas seterusnya diberi oleh ibubapa
Pengumpulan data dan akauntabiliti
Menurut Portage, penilaian adalah
bersifat berterusan. Carta aktivti yang ditinggalkan di rumah akan dikutip pada
setiap minggu ketika sesi lawatan ke rumah. Pengajar yang hadir akan melihat
aktiviti lepas samaada mencapai apa yang dihasratkan atau sebaliknya.Setiap
kanak-kanak akan dibekalkan dengan buku log yang menyatakan rekod berterusan,
masa,peratus kejayaan ibubapa,kanak-kanak dan pengajar dalam melaksana aktiviti.Terdapat
tiga perkara penting yang berlaku apabila lawatan ke rumah dilakukan iaitu,
intervensi secara langsung, interaksi tidak formal dan main serta sokongan
keluarga.
Dalam aktiviti secara langsung, ia
memerlukan penglibatan Ibubapa , guru pelawat dan kanak-kanak. Aktiviti yang berlangsung ialah
merancang aktiviti menetapkan kemahiran yang ingin dicapai, melihat semula
aktiviti lepas, melakukan demonstrasi, latihan dan juga perbincangan.Aktiviti
ini berlangsung selama 25 hinga 35 minit. Aktiviti informal pula, melibatkan
ibubapa, kanak-kanak, adik beradik dan juga guru pelawat. Aktiviti yang
dilaksanakan ialah meransang ekspresi kreatif,pengajaran spontan melalui
aktiviti seni, muzik, nature walk dan rutin seperti makan dan mandi.Ia berlangsung selama 30 hingga 40
minit. Dalam aktiviti ibu bapa dan kanak-kanak pula apa yang dilaksanakan ialah
merancang aktiviti akan datang, berkongsi maklumat dan berbincang strategi pada
masa akan datang. Penyebaran menjadikan model portage terkenal .Panduan
kurikulum telah diterjemah dalam 35 bahasa dan digunakan oleh 90 buah negara.
Cabaran
Dan masa Depan Portage
Sebagai model berusia 36
tahun, portage perlu mengikut perkembangan dunia yang canggih dan
berteknologi. Perlindungan kepada kanak-kanak mempunyai masalah mental retardation dan poor intellectual development
kepada keluarga yang tidak menyediakan pendidikan awal anak mereka. Kesimpulannya
menurut model portage, kejayaan home based mestillah kerjasama diantara guru
dan Ibubapa.Ibubapa boleh mengajar dengan baik sekiranya diberi panduan dan
garis panduan untuk meningkatkan kemahiran mereka. Menurut Portage lagi dengan
menggunakan pendekatan yang betul dan sesuai perkembangan kanak-kanak boleh
berkembang dengan baik dan tanpa penglibatan ibubapa perkembangan kanak-kanak tidak
akan berlaku dengan baik.Disamping itu perbezaan
budaya dan cara hidup akan menentukan kurikulum yang akan dibina dan
dilaksanakan oleh seseorang kanak-kanak. Apa yang ditekankan oleh Portage ialah
pembelajaran berlaku dalam persekitaran semulajadi kanak-kanak tersebut.
Aplikasi
Model Portage di Malaysia
Kita sedia maklum bahawa, program
intervensi adalah satu program yang direka khas untuk membantu mengatasi
masalah pembelajaran terhadap murid-murid yang lemah dan kurang bernasib baik.
Di Malaysia program intervensi awal telah diperkenalkan dalam merealisasikan
usaha matlamat pendidikan untuk semua. Salah satu contoh ialah program
intervensi matematik yang berasakan konsep Recognition
and Response yang diperkenalkan oleh
Emily Hall Tremaine Foundation yang dapat membantu ibu bapa mengenap pasti
tanda –tanda awal kekurangan kanak-kanak.
Usaha yang murni ini telah
dilaksanakan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia selaku peneraju pendidikan
negara dengan kerjasama kementerian-kementerian lain yang bertanggungjawab
terhadap isu ini. Sebagai contoh, jabatan kebajikan masyarakat mempunyai kelas
intervensi awal yang dikenali sebagai Pemulihan Dalam Komuniti PDK yang
diuruskan sendiri oleh Jabatan tersebut dalam usaha membantu golongan yang
kurang bernasib baik ini. (Pusat Maklumat Setempat Pendidikan Khas). Selain itu
pihak pihak swasta dan NGO juga menjalankan program intervensi awal bagi
membantu dan merealisasikan matlamat negara.Sehingga kini terdapat 10 buah
pusat pendidikan khas swasta yang berdaftar di bawah Kementerian Pelajaran
Malaysia. ( Bahagian Pendidikan Swasta, KPM ). Namun apa yang boleh ditambah
baik ialah penglibatan ibu bapa dalam melaksanakan tanggungjawab ini dan tidak
hanya diserahkan kepada sekolah atau pusat-pusat untuk melaksanakan seperti
mana yang dilaksanakan oleh model Portage.
BAB 5: MODEL
PRASEKOLAH (Program untuk kanak-kanak Istimewa)
Dasar
mengenai pendidikan khas di Malaysia dinyatakan dalam Akta Pelajaran 1961.Dalam bahagian 1 (tafsiran) Akta ini dinyatakan
bahawa sekolah. Pendidikan Khas menyediakan layanan
pendidikan khas untuk murid-murid yang kurang upaya. Pendidikan Khas telah
bermula di Malaysia sejak awal tahun 1920an dikalangan sukarelawan yang membuka
sekolah-sekolah untuk pelajar kurang upaya penglihatan dan pendengaran. Jadual 1 menunjukkan tarikh-tarikh penting dalam
perkembangan pendidikan Khas.
1926
|
Pembukaan Sekolah Rendah Buta Kebangsaan St.
Nicholas di Melaka
|
1931
|
Sekolah Rendah Buta Kebangsaan St. Nicholas
berpindah ke Pulau Pinang
|
1948
|
Pembukaan Sekolah Rendah Buta Kebangsaan Princess
Elizabeth dengan kemudahan asrama oleh Jabatan Kebajikan Masyarakat di Johor Bahru
|
1953
|
Pembukaan Institut Taman Harapan, Pusat Pertanian
Temerloh (JKM)
|
1954
|
Pembukaan Sekolah Kanak-kanak Pekak Persekutuan
(Rendah dan Menengah) di Pulau Pinang
|
1958
|
Pembukaan Institut Taman Cahaya, Pusat Pertanian
Sandakan (JKM)
|
1962
|
Rancangan Percantuman bagi Pendidikan Kanak-kanak
Bermasalah Penglihatan dengan pelajar biasa di sekolah rendah dan
menengah
|
1963
|
Permulaan Latihan Perguruan Pendidikan Khas
Masalah Pendengaran di Maktab Perguruan Ilmu Khas
|
1977
|
Penubuhan Jawatankuasa Utama Pembentukan kod
Braille Bahasa Melayu
|
1978
|
Pembukaan Sekolah Menengah Berasrama kurang
berupaya penglihatan,Setapak. Pengenalan kaedah komunikasi dan penggubalan
Sistem Kod Tangan Bahasa Melayu
Kelas pemulihan untuk pelajar yang lembam atau
lemah dalam pelajaran
|
1979
|
Penubuhan Jawatankuasa Kebangsaan Kurikulum
Sekolah Menengah Pendidikan Khas Vokasional , Kementerian Pendidikan
|
1983
|
Penubuhan Jawatankuasa Kod Braille al-Quran
|
1984
|
Penubuhan Unit Penerbitan dan Percetakan
Bahan-bahan Braille, Kementerian Pendidikan
|
1987
|
Pembukaan Sekolah Menengah Buta Pendidikan Khas
Vokasional, Shah Alam
|
1988
|
Permulaan kelas perintis untuk pelajar Bermasalah
Pembelajaran
|
1994
|
Pembukaan kelas-kelas program inklusif di 14
sekolah
|
1995
|
Program Masalah Pembelajaran peringkat
menengah dimulakan
|
|
|
|
|
|
|
Program
ini telah bermula di luar Negara 30 tahun di Jowonio, Syracuse New York (1969).
Pelbagai Akta telah digubal untuk memastikan kanak-kanak istimewa di sana. Akta
yang terpenting ialah “ Individuals with Disabilities Education Act”. Individu
yang tergolong dalam golongan istimewa ini berumur dari 3 – 21 tahun. Di
dalamnya terkandung semua murid mesti ke sekolah, kanak-kanak istimewa juga
perlu pelajaran untuk kehidupan mereka, pelajaran mesti adil untuk kekurangan
mereka, mereka mesti belajar bersama-sama kanak-kanak normal dan ibu bapa perlu
bekerjasama untuk memberikan pelajaran kepada mereka.
Jowonio
yang telah melaksanakan program ini mempunyai falsafah dan ia telah menjadi
panduan untuk melihat kanak-kanak yang kekurangan upaya mampu untuk mengikuti
program tersebut. Falsafah mereka terdiri daripada semua kanak-kanak boleh belajar sekiranya mereka boleh
berkembang jika orang dewasa membantu mereka. Kanak-kanak juga mempunyai hak
untuk bersama dan sepatutnya tiada diskriminasi untuk semua walaupun manusia
istimewa.
Melaluinya
juga mereka telah menggariskan dan memperkenalkan belajar melalui perhubungan
mempunyai 4 matlamat (bermain) iaitu menggalakkan perhatian & perhubungan, bersama
dalam dua hala komunikasi, meluahkan melalui perkataan & permainan, menyatukan
persamaan yg logik dan mereka banyak belajar melalui guru & rakan.
Kurikulum
yang digubal juga mengikut umur kanak-kanak
supaya tidak akan membebankan kanak-kanak ini dalam mencari pengetahuan. Kelas
komunikasi juga telah diwujudkan bagi membantu kanak-kanak supaya tidak malu
untuk berkomunikasi sesame mereka dan guru. Guru dan ibu bapa bersama-sama membantu
dan empat kepentingan telah digariskan sekiranya mereka bekerjasama iaitu
mengetahui perkembangan kanak-kanak melalui ibu bapa, memberi galakkan dalam
tanggungjawab, memberi sumber dan memberi panduan kepada ibu bapa &
kanak-kanak dalam menghadapi masa akan dating. Skil berkumpulan juga
diperkenalkan supaya kanak-kanak ini mampu untuk melakukan aktiviti secara
berkumpulan.
Masalah
yang timbul semasa program ini ialah masalh komunikasi kanak-kanak. Pelbagai
aktiviti telah diadakan untuk menanganinya seperti kelas komunikasi untuk
kanak-kanak dan ibu bapa, program yang positif di mana kanak-kanak diberikan
pujian dan semangat dalam membentuk sikap positif bagi mencapai matlamat
keserasian dalam perhubungan antara murid dan guru, murid dan murid, murid dan
ibu bapa dan ibu bapa dengan guru.
Selain
itu, guru-guru akan menggunakan pendekatan biasa yang digunakan di rumah supaya
kanak-kanak tidak merasa terasing bila berada di sekolah. Suasana seperti di
rumah mampu member kanak-kanak ketenangan dan tidak merasa kekok. Kekerasan
tidak dibenarkan dalam program ini kerana di khuatiri mampu member kesan yang
negative terhadap jiwa dan kelakuan mereka. Kelas Inklusif telah diperkenalkan
supaya kanak-kanak ini akan bersama-sama rakan normal dalam menjalankan
aktiviti. Penyelesaian masalah yang diberi diharap memberikan mereka kebebasan
untuk berfikir serta mapu untuk menyelesaikan dalam kehidupan harian dan
penyediaan program untuk individu bagi kanak-kanak yang tidak mampu dan
mempunyai masalah yang serius sama ada fizikal dan mental.
Pelbagai
strategi dirangka bagi melihat kanak-kank ini dapat menjalani kehidupan seperti
kanak-kanak normal seperti jadual yang fleksibel bermaksud jadual yang dibuat
tidak menekan kanak-kanak dari segi pelajaran dan sikap. Mereka diberikan
kebebasan masa untuk meyelesaikan aktiviti. Selain itu, kumpulan yang fleksibel
di atur bagi kanak-kanak ini dalam melakukan aktiviti yang diberi bagi melihat
mereka mampu berinteraksi sesama mereka.
Diadaptasikan dengan kurikulum yang telah
digubal mampu melahirkan kanak-kanak yang berdikari . Kurikulum ini mengandungi
penggunakan material yang telah disediakan oleh guru. Peraturan telah diberi
taklimat kepada murid supaya mereka tahu kekangan yang tidak boleh mereka
lakukan serta guru bertanggungjawab untuk member sokongan kepada mereka dalam
melaksanakan aktiviti yang telah diberikan.
BAB
6: RANGKA KERJA UNTUK KEPELBAGAIAN BUDAYA ABAD 21
Rangka kerja untuk kepelbagaian
budaya abad 21 telah membincangkan tentang kepelbagaian
kaum, budaya, agama, taraf hidup, cara hidup & sejarah dalam kehidupan
manusia. Sejarah penjajahan telah merubah banyak budaya di dunia melalui
penjajahan, penaklukan, perang dan sebagainya. Ini memberikan kesan kepada
sesuatu bangsa dan Negara kerana berlaku banyak kekangan kepada semua dalam
mencari identiti sendiri. Ini juga berlaku dengan sistem pendidikan dan
sekaligus memberi impak kepada sekolah di mana sekolah menghadapi masalah yang
sama dalam mengawal kepelbagaian budaya.
Oleh
itu pelbagai cara telah dikaji dan dijalankan bagi memastikan kepelbagaian ini
tidak mendatangkan kemudaratan dalam sisitem pendidikan suatu negara itu.
Kepelbagaian ini telah cuba diterapkan dalam pendidikan awal kanak-kanak untuk
memberikan mereka peluang menyatukan kepelbagaian ini dalam memcapai
keserasian. Kita akan melihat bagaimana kanak-kanak berinteraksi dengan
kepelbagaian ini.
Kanak-kanak
berinteraksi dengan bangsa bermaksud mereka dapat
membezakan warna kulit seawal umur 3 & 4 tahun. Diskriminasi kaum tidak
akan berlaku juka guru mampu memberikan tanggapan yang positif kepada
kanak-kanak terhadap lain bangsa. Ini memberi kesan kepada sikap dan
perkembangan seseorang kanak-kanak itu. Di harap percampuran di prasekolah
dapat merubah persepsi ini dan memberikan peluang kepada kanak-kanak yang baru
mengenal dunia mengikis semangat pentingkan diri dan berbangga dengan bangsa
sendiri tanpa memikirkan hak orang lain.
Interaksi dengan perbezaaan
sosio-ekonomi ini adalah kanak-kanak tidak dapat membezakan status
sosio-ekonomi semasa berada di sekolah kerana mereka tidak mengenal kanak-kanak
yang lain tetapi perbezaan ini boleh dilihat dari persekitaran harian seperti
semasa menunggu ketibaan ibu bapa semasa menjemput balik. Pada usia 6 tahun
kanak-kanak membentuk sikap kesamaan taraf dan perasaan rendah diri serta
mereka juga akan cepat merasa kekurangan melalui banyak perkara seperti
kekurangan diri dan keluarga di rumah.
Mereka juga berinteraksi dengan
budaya kerana melalui budaya kanak-kanak akan merasa kepunyaan, apa yang betul
dan salah, makan , minum & sebagainya. Semua ini mereka pelajari dari pemerhatian
dalam kehidupan seharian mereka sama ada di rumah dan sekeliling komuniti.
Budaya ini dapat membantu perkembangan diri melalui pemerhatian sekeliling dan
mematangkan diri kanak-kanak tersebut. Melalui budaya mereka akan belajar
tentang bahasa, cara berinteraksi dan sebagainya.
Seawal dari kecil kanak-kanak akan
berinteraksi dengan perbezaan gender kerana meraka dapat membezakan gender
seperti lelaki dan perempuan. Perbezaan ini juga dapat di lihat melalui cara pemakaian,
fizikal dan mereka boleh melihat larangan dan batasan terhadap gender seperti
penggunaan tandas yag berlainan. Kelakuan mereka juga membezakan sikap
kanak-kanak kerana lelaki lebih lasak berbanding perempuan.
Interaksi kanak-kanak dengan seksual
pula bermaksud kebanyakkan kanak-kanak akan melihat keperluan ibu dan bapa
sebagai pelengkap sesebuah keluarga. Namun masa kini, kecelaruan akan berlaku
jika berlaku sebaliknya seperti dipelihara oleh golongan homoseksual dan lesbian.
Mereka lebih mudah melakukan aktiviti yang berkaitan dengan keluarga seperti
drama, permainan sembunyi dan cari dan sebagainya.
Kanak-kanak juga akan berinteraksi
dengan kanak-kanak yang berkeperluan khas dan kanak-kanak yang tipikal. Kanak-kanak
boleh melihat dan memahami kekurangan fizikal melalui pemerhatian kerana akan
membuat perbandingan dengan diri mereka sendiri. Kanak-kanak yang sempurna dikatakan
bersikap bias dengan kanak-kanak yang kekurangan sifat oleh kerana kesemprnaan
yang mereka ada. Kebanyakan kanak-kanak cacat yang memasuki kelas yang biasa akan
disisihkan kerana kecacatan itu tetapi
diharapkan elalui pendidikan akan membantu mereka menjalani kehidupan seharian
tanpa diskriminasi dari kawan-kawan yang lain.
Pelbagai cara telah dijalankan untuk
mengatasi masalah yang timbul dari kepelbagaian ini seperti yang pertama menggelakkan
kekeliruan atau bias dalam kepelbagaian budaya di mana setiap guru mesti
menyiapkan diri dengan semua aspek untuk memenuhi keperluan kanak-kanak, kepercayaan
keluarga dan agenda masyarakat. Guru adalah makanisma yang sangat penting
menyampaikan matlamat dan panduan dalam mencapai kesejahteraan dan kerjasama
sesame manusia yang berbilang bangsa.
Kedua, guru perlu merancang pelan
dan aktiviti yang ingin mereka laksanakan. Guru menyediakan keperluan kelas dengan
baik dan kktiviti yang dirancang perlu diselitkan dengan antibias dan penerapan
ini mampu untuk kanak-kanak serap dalam minda dan amalan seharian mereka. Di
akhir pengajaran, guru memikirkan objektif yang akan dicapai dalam pengajaran
dan pembelajaran setiap hari.
Ketiga,
kerjasama di antara semua pihak adalah penting supaya semua pihak mampu
menjadikan masalah ini mempunyai penyelesaian. Kerjasama
dari semua pihak diperlukan dalam merealisasikan antibias ini. Guru juga perlu
mengadakan pembincangan dengan masyarakat untuk merancang aktiviti diperingkat
masyarakat supaya semua pihak mampu mengubah persepsi
masing-masing dalam kepelbagaian ini. Akhirnya, adalah membentuk
jaringan dengan semua pihak lain yang terlibat. Perbincangan ini diharapkan
mampu memastikan antibias ini tidak akan berlaku kerana idea-idea akan
diberikan semasa perjumpaan ahli-ahli.
Jaringan yang telah dibina moga membantu kanak-kanak tidak memandanga sesuatu
perbezaan dan kekurangan adalah masalah kepada mereka tetapi mereka patut
menolong dan membantu insane-insan yang memerlukan.
Rumusan
yang boleh dibuat dari bab ini ialah menjadi tanggungjawab
kita untuk membentuk pendidikan yang terbaik untuk mengelakkan bias /
diskriminasi terhadap kepelbagaian ini. Kita mesti bersungguh-sungguh dalam
menangani masalah ini dan terserah kepada kita bagaimana membentuk kanak-kanak
yang dapt melihat kepelbagaian budaya ini sesuatu yang baik dalam perkembangan
mereka. Semoga kita dapat menerapkan istilah kesamarataan pendidikan kepada
semua tanpa mengira kaum, bangsa dan fahaman.
Sumber:Tajul Effandy Hassan & Amrizal Amsah, Universiti Kebangsaan Malaysia, 2012.
RUJUKAN
Head
Start Impact Study Technical Report, January 2010, U.S Department Of Health and Human Services. ( sumber internet ).
Jaipaul
L. Roopnarine , James E. Johnson - Approaches
To Early Childhood Education, Fourth
Edition, 2005, Upper Saddie River New Jersey Columbus, Ohio.
Kurikulum
Standard Prasekolah kebangsaan, Kementerian Pelajaran Malaysia, 2010.
Panduan Pelaksanaan Aktiviti Anak PERMATA, Pusat Penyelidikan Perkembangan kanak-kanak
Negara ( NCRDC) UPSI, Cetakan Pertama Januari 2010.
Pelaksanaan Program Intervensi Awal di Malaysia,
Laporan Bahagian Pendidikan Swasta,
Kementerian Pelajaran Malaysia.
Report
to Congressional Requesters – Head Start, Further Development Could Allows Results
Of New test to Be Used For Decision Making. United State Government Accountability Office, May 2005.